1040. Het Byzantijnse leger probeert Sicilië te heroveren op de
Arabieren. Tegelijk belegert koning Harald de stad Taormina.
Ingefluisterd door een jonge pauselijke gezant doet de Normandische
heer Tancred hem een voorstel. Op drie dagen zal zijn huurlingenleger
de stad doen vallen in ruil voor haar rijkdommen. Harald wil best
geloven dat het kan, maar de figuur van Tancred boezemt hem weinig
vertrouwen in. In zijn ogen staat te lezen dat hij meermaals door de
hel is gegaan. Wat ziet de Kerk in de mysterieuze man? En waarop zint
Tancred echt?
