Met de Tijdopener hadden we Ravian achtergelaten in de straten van
Parijs, hij was weer een kind geworden. We vinden hem nu terug met
een peuk in zijn mond, aan de toog hangend, blut, ongeschoren en
verdikt. Tussen de twee momenten, vindt een ramp plaats, een groot
ongeluk in het tijdruimtecontinuüm. Mézières en Christin vertellen al
meer dan vijftig jaar lang verhalen over Ravian en… een echte held
sterft nooit, dus sommige auteurs mogen, met de zegen van de twee
makers, hun eigen avontuur schrijven van Ravian en Laureline. Eén
voorwaarde: het moet een uitzonderlijk album zijn, in alle
betekenissen van het woord. En dat is zeker het geval met dit opus,
van de hand van Manu Larcenet, een waanzinnig grappig en niet te
missen album.
