Ian G. Barbour w swojej klasycznej książce bada trzy zagadnienia, które pozwalają naświetlić specyfikę języka religii: zróżnicowania funkcji języka, roli modeli w języku nauki i religii oraz roli paradygmatów. Paradygmaty są wzorcowymi sposobami prowadzenia badań naukowych, zawierającymi zbiór przyjmowanych założeń, które stają się tradycją badawczą, dopóki nie zostaną zastąpione przez nowe, oparte na innych założeniach.
Autor dochodzi do wniosku, że zarówno język nauki, jak i język religii dostarczają wiedzy o rzeczywistości opartej na doświadczeniu. Pod względem rozpoznania danych i kryteriów tego doświadczenia filozof religii może się wiele dowiedzieć poprzez przyjrzenie się temu, jak funkcjonuje nauka
Ian G. Barbour - amerykański fizyk, teolog, laureat Nagrody Templetona. Zasłynął książką Issues in Science and Religion, dzięki której stał się światowej sławy propagatorem porozumienia między nauką i religią.
