Wanneer Jasmin Darznik na het overlijden van haar vader haar moeder helpt met haar verhuizing, valt er een foto uit een stapel oude brieven. In de jonge vrouw op de foto herkent Jasmin onmiddellijk haar moeder in bruidskleding. Ze is ongelooflijk jong en haar gezichtsuitdrukking doet vermoeden dat ze ieder moment in huilen kan uitbarsten. Maar de man naast de bruid is duidelijk niet Jasmins vader. Wanneer ze haar moeder Lili vraagt wie deze onbekende man is, weigert zij er iets over te vertellen. Een paar maanden later ontvangt Jasmin de eerste van tien cassettebandjes van haar moeder die het verborgen en zeer aangrijpende relaas bevatten van de geschiedenis van haar leven in Iran. Langzamerhand ontrafelt Jasmin het verleden van haar moeder en oma, dat even verdrietig als schokkend is. Ook begrijpt Jasmin nu wie de goede dochter is aan wie haar moeder soms refereerde: een dochter die zij heeft moeten afstaan, die nog in Iran leeft en Sara heet en de zus van Jasmin is.
